Można powiedzieć, że Adaś

jest już półnastolatkiem. Jedynka z przodu od soboty.
Urodziny obchodziliśmy dwuetepowo.
W sobotę zaproszeni koledzy.
W tym roku zgodziłam się na 4. Dwóch nie przyszło co nas bardzo zasmuciło i zdziwiło. Ale przeboleliśmy, a chłopacy nawet tylko w trójkę narobili mnóstwo hałasu. Mieli torcik, szwedzki stół, a do dyspozycji pokój Adasia, kuchnie, przedpokój…no i łazienkę ma się rozumieć. Duży pokój kazałam omijać co im się prawie udawało. Zabawą, która przebiła wszystkie inne było bieganie po ciemnych pomieszczeniach z latarkami.
W niedzielę rodzina.
Tort z bakaliowca, a na nim świeczki i ognisty wulkan. Jak zwykle rozmowy przy stole, zdjęcia, biadolenie teścia przy którym pokładałam się ze śmiechu. Nie miałam balonów, bo w sobotę chłopcy przekłuli wszystkie szpilkami, więc wymyśliłam inny wystrój pokoju. Powycinałam dużo różowych serc, które zawiesiliśmy na jednym z kwiatów doniczkowych.

Lista prezentów:
Komplet do ping – ponga (o 9:00 rano w sobotę pocztą priorytetową od Magdy i Rafała.. zaskoczenie totalne)
Kolejna część Harrego Pottera (od rodziców 🙂
Łuk i strzała (od Damianka – prawie wszystkie strzały zostały połamane już w sobotę)
Gra planszowa Bingo (od Arka…jeszcze nie przetestowana)
Gra komputerowa ( od Ani i Darka … z cycatą kobietą na okładce)
Bluza z kapturem (od dziadków… nie czerwona)
Krótkofalówki i długopis (od dziadków… jestem uwiązana, zdarzyło mi się siedzieć z krótkofalówką w ubikacji)
Kasa, kasa (od prababć)

Mój 10 – latek waży 26 kg (o zgrozo), mierzy 140 cm (prawie, prawie), nosi buty w rozmiarze 35 (przynajmniej takie są jego nowe adidasy). Nadal biega po domu na golasa przed kąpielą (tak jak wczoraj – przyszedł do mnie nagusieńki aby mi pokazać odciśniętą na stopie skarpetę), lubi natkę pietruszki (serwuję mu taką jako dodatek na kolację z tekstem – i coś dla krówki), ma własne zdanie jeśli chodzi o kolor bluzki czy fason czapki, jak chodzi to się buja, nie pali. To w skrócie. Mogłabym o nim pisać bez końca.