Odrobina

czułości może spowodować, że myślenie przestawia się na właściwy tor. Każdy dzień znowu nabiera sensu, a wspólne nicnierobienie nie denerwuje, tylko sprawia radość. Drobne gesty, przytulenie, pocałunek. Niewiele, a jednocześnie to jak zastrzyk pozytywnej energii. Nie warto tracić czasu na boczenie się i beznadziejną obojętność. Niby wszystko to wiem, ale nie zawsze umiem przemówić do własnego rozsądku. A przecież tak bardzo potrzebuję teraz akceptacji i miłości. Tak bardzo pragnę czuć się ważna, wyjątkowa i potrzebna.