Archiwum kategorii: Kategoria

Kiedy to sobie uświadomiłam, zeszło ze mnie dziwne napięcie, zgubiłam poczucie niepełności, niepełnowartościowości. Przestałam szperać, szukać, naginać się. Jakbym zwyczajnie zaakceptowała że może mi być dobrze tak, jak jest. Niezależnie od zdania innych, niezależnie od powątpiewań, stereotypów, uproszczeń stosowanych do … Czytaj dalej →

W kinie jestem ostatnio bardzo często. Spektakle oglądam natomiast sporadycznie, bo znudził mnie ograniczony repertuar serwowany przez jedyny teatr w mieście. Chodzę na filmy proponowane przez lokalny DKF i jestem pełna ciepłych uczuć dla organizatorów. Każdy film jest o czymś, … Czytaj dalej →

Obchodzę ją w pewnej odległości, mogłoby się wydawać – bezpiecznej, a ona pląsa hipnotyzująco, osłabiając mój refleks. Zdarza się, że nie odskoczę w porę. Jak na totalnie niekonkretną fizjonomię, uścisk ma całkiem realny. Pisząc o niej w żartobliwym tonie, mogę … Czytaj dalej →

Wielokrotnie słyszałam, że jestem do kogoś podobno. Najczęściej, ze znanych w jakiś sposób osób, były to: Magdalena Durecka – piosenkarka Urszula – piosenkarka Irena Szewczyk – aktorka grająca Anię w filmie „Daleko od szosy” W ten weekend dowiedziałam się, że … Czytaj dalej →

– No i znowu to zrobiłaś! – zaśmiała się Kasia w trakcie spaceru w lesie – Ale co? – zapytałam stojąc na ścieżce – No stoisz tak jakoś nieruchomo (tu zademonstrowała moją, podobno charakterystyczną, pozę) i patrzysz w niebo – … Czytaj dalej →

Siostrzeniec zdaje w tym roku egzamin ósmoklasisty. Jest dobrym uczniem, ale akurat ten rok jest dla niego ciężki. Chciałby dostać się do liceum na kierunek mat-fiz, ale wpadło trochę gorszych ocen, uczyć się nie chce, ciężko to jakoś ogarnąć. Siedzi … Czytaj dalej →

Nie widziałyśmy się w realu wiele lat, a spotkałyśmy , jak to bywa, przypadkiem, na chodniku w centrum naszego miasta. Nigdy nie należała do grona najbliższych mi licealnych koleżanek, nawet nie pamiętam jakie były między nami relacje. Przywitałyśmy się jednak … Czytaj dalej →

– Przymierz te buty – podsunęłam Kasi moje całkiem nowe botki – masz taki sam rozmiar, sprawdź czy w takich butach dobrze by się chodziło, muszę coś ci kupić na wiosnę – Za luźne – Ale za duże, na długość? … Czytaj dalej →

Rzucane bezwładnie podmuchami wiatru, żółte motyle opanowały las. W chaosie, chyba dopiero co obudzone, nie były w stanie obrać konkretnego celu. To tu, to tam, z boku na bok, do góry, na dół. I taka radość w tym była, jakby … Czytaj dalej →

Dowiedziałam się o tej wystawie wiele miesięcy temu, zakodowałam, ale gdy nadszedł właściwy dzień i wernisaż, nie mogłam pojechać. Jednak kilka dni po tym wydarzeniu byłam służbowo w Toruniu i miałam wolną godzinę. Wiedziałam co z tym czasem zrobić. I … Czytaj dalej →